O autorach

Poniżej znajdziecie informacje o autorach

Imogen Evans praktykowała i wykładała medycynę w Kanadzie i Wielkiej Brytanii, a następnie zaczęła w pracować w medycznym czasopiśmie naukowym The Lancet. Tam spotkała się – ze strony firm farmaceutycznych i naukowców – z jawnymi próbami “oszczędnego gospodarowania prawdą”, czyli usiłowaniami zafałszowania lub upiększenia wyników badań naukowych.  W latach 1996-2005 pracowała w Radzie Badań Medycznych (Medical Research Council), później w dziedzinie etyki badań naukowych oraz reprezentowała rząd Wielkiej Brytanii w Radzie Europejskiego Komitetu Etyki Badań Biomedycznych(Council of Europe Biomedical Ethics Committee). Obecnie pracuje na własny rachunek.

Hazel Thornton, kiedy poddawała się rutynowym badaniom mammograficznym, została zaproszona do udziału w badaniu klinicznym, jednak wątpliwa jakość tego badania oraz informacji dla pacjentów sprawiły, że odmówiła. Jednak to zdarzenie sprawiło, że uświadomiła sobie nagle, że jako zwyczajna osoba powinna być aktywną uczestniczką postępu w medycynie, a nie mniej lub bardziej biernym przedmiotem opieki lekarskiej. W końcu to wydarzenie umocniło jej popracie dla publicznego zaangażowania w badania, tak aby ich wyniki były przydatne dla pacjentów.  Dużo pisze i mówi na ten temat.

Iain Chalmers miał praktykę lekarską w Wielkiej Brytanii i Palestynie, następnie uzyskał stanowisko naukowo-badawcze w służbie zdrowia
i kierownictwo Narodowego Oddziału Epidemiologii Okołoporodowej. W roku 1992 kierownikiem-założycielem Cochrane Centre w Wielkiej Brytanii, które zwołało kongres, na którym zainaugurowano międzynarodową inicjatywę Cochrane Collaboration. Od roku 2003 jest koordynatorem Inicjatywy im. Jamesa Linda, która promuje ideę lepszych badań naukowych dla lepszej służby zdrowia. Czyni to zwłaszcza poprzez próby większego zaangażowania w badania kliniczne samych pacjentów. Czuwa także nad tworzeniem Testing Treatments interactive oraz Biblioteki im. Jamesa Linda (The James Lind Library).

Paul Glasziou jest naukowcem oraz lekarzem pierwszego kontaktu. Jest szczególnie zainteresowany wypełnianiem przepaści pomiędzy wynikami najlepszych badań naukowych a codzienną praktyką lekarską. W swojej pracy skupia się na określaniu i znoszeniu barier, które tworzą ten rozziew. jest autorem kilku książek promujących opieranie decyzji terapeutycznych w służbie zdrowia na rzetelnych danych naukowych. Przez wiele lat redagował czasopismo naukowe BMJ “Evidence-Based Medicine” (“Medycyna Oparta na Dowodach”). W latach 2003-2010 był kierownikiem Centrum dla Medycyny Opartej na Dowodach w Oksfordzie. Od lipca 2010 jest członkiem zarządu Narodowej Rady Zdrowia i Badań Medycznych w Bond University w Queensland (Australia).